Move along CGI

Wie Afrika zegt, denkt automatisch aan safari’s en wilde dieren. Zou het niet interessant zijn om een soort van real life Leeuwenkoning te maken, met echte leeuwen en mensen. Zo’n film moet toch aan slagen. Wel niets is minder waar, Disney heeft het geprobeerd. Er is een regel die zegt dat je best nooit met dieren of met kinderen werkt in films. Van deze regel trok men zich echter niets aan bij het maken van de film ROAR (1981). De film laat zien hoe een 100 tal leeuwen en 4 tijgers en een paar olifanten zich amuseren door het leven van Noël en zijn familie te verpesten. Hierbij maken de dieren niet enkel de boot, auto en het interieur van het huis kapot. Neen, er was ook nog nood aan een gezichtsreconstructie bij een actrice en heel veel naald en draad voor al de chirurgische ingrepen (meer dan 69). Dit klinkt allemaal vrij slecht.

“Maar de film is 11 jaar in de maak geweest, dus die kan toch niet zo slecht zijn storytellinggewijs” hoor ik je al denken. I beg you to differ. De film is een volledige ramp, en een draak om naar te kijken. De storyline is zo dun als een A4tje. De shots (af en toe adembenemend) zijn wat ondersteund door voice-overs. Deze voice-overs moeten steun bieden aan de chaos. De film is gemaakt met groot respect voor de wilde dieren (ze krijgen zelfs een plekje op de aftiteling) maar de 17 miljoen die gespendeerd is aan de film kon beter aan voeding of verzorging gespendeerd worden. De film is een jammere zaak maar een erg originele film die niet snel herhaald of vergeten zal worden.

Ik raad de film niet aan tenzij je een fetish hebt voor mensen die aangevallen en er wat bloedig bijlopen met echte angst in hun ogen. De film geeft het landschap goed weer, mooie heuvels, bomen, riviertjes, zelfs een huis op een meer en uiteraard een landingsbaan in een veldje.

De trailer vind je hieronder.