Europa

Na Afrika trekken we –net als vocht in muren- naar omhoog. Naar Europa.

Hier zijn geen spannende uitstapjes met grote poezen. Geen olifanten of leeuwen. Enkel vosjes, reetjes en duiven komen hier de boel onrustig maken in het wild. Europa is het continent waar ik ben opgegroeid. Het heeft een rijke geschiedenis, gaande van de Grieken tot de Romeinen naar Napoleon om af te sluiten met 2 wereldoorlogen met als uitkomst een toch iets of wat herenigd Europa. Maar nu moeten we er nog een film aan linken. Ik dacht eerst te gaan voor Robin Hood met Kevin Costner, maar ik had geen zin in middeleeuwen. Daarna dacht ik nog aan Intouchable of The Pianist, maar ik had even min zin in drama of clichés.

Dus hubsakee, we zaken af naar de Balkan met de film Black Cat White Cat (1998). Deze Servische film heb ik al een stuk of 7 keer gezien en elke keer is het opnieuw plezant. De film vertelt het verhaal van een vader en zoon die het proberen te maken in een slaperig dorpje. Hierbij belanden ze in absurde situaties, met een mislukte uithuwelijking, een Roma muziekband in een ziekenhuis (die tevens zorgt voor een uitermate aangename soundtrack) tot en met een oude man die aan de zuurstoffles hangt in een oude

man met gouden tand in vreemde mobiel
man met gouden tand in vreemde mobiel

circuswagon, uiteraard met gouden tand en sigaar (we zitten in de Balkan wel te verstaan). De film geeft ons een glimp in het excentrieke leven van deze Oost-Europeanen. En het leven is niet te vergelijken met de maatschappij die wij hier kennen. Gouden tanden, geld lenen van criminelen, benzine overkopen van boten op weg naar Rusland. Of gewoon een loslopend varken dat een autowrak opeet, het komt allemaal voor in deze film. Het zijn stuk voor stuk allemaal leuke voorbeelden van elementen die we hier niet kennen. Toch spelen ze zich af op een plek hier niet zo heel ver vandaan. Op vlak van natuur is het er groen met een koel klimaat, geen palmbomen of koraalriffen. De bevolking is er met weinig tevreden en houdt vooral van groepsgebeuren. Servië staat niet op mijn bucketlist om ooit te bezoeken maar je kan er donder op zeggen dat ik de film nog eens ga bekijken.

Amusement verzekerd.

Hier alvast een proevertje.